Cem Yılmaz CMYLMZ FikirSənət videosundan birində deyir: Belə bir xəbər çıxır ki, “Kişinin genetik kodu beyinin bilmirəm nəyi çəkildi. Termal, bilmirəm nəyi çəkildi. Yalan söyləyən bölümünün böyük olduğu görüldü. Kişilər yalançıdır.” Bax, bilgiyə bax. “Kişilər çox yalan söylərlər. İsveç bilim adamları açıqladı.” Deyə bir də altına kiçik bir şey çızırlar, qaz verirlər. İsveç bilim adamıysa doğrudur o zaman. Bir ara da İsveç, nəydi, İsveçrəli bilim adamları vardı. Üç açılı diş məcunu fırçası falan. Bilim adamına mən nə güvənəcəyəm? Kişi yalançıdır təsbitinin yalan olduğu zatən çox açıq. Mən kişiyəm, oradan bilirəm. Kişilər yalançıdır. Yalan söyləyəcək qurğumuz yoxdur ki, kişidə, yazıq. Yalan söyləməyəcək qədər mələkdir. Qadın yalançımıdır? Master degree (ing: usta dərəcədə), həm də.

Ona görə də problem çıxır. Kişi yalan söyləyə bilmədiyi üçün yalana ehtiyacı olur, söylər. Söyləyə bilmədiyi üçün yaxalanır. Yalançılıqla bağlı bir paradoks var: Yalançı, yalanı söyləyə bilməyən adama deyilər. Söyləyə bilən adama yalançı deyə bilməzsən, çünki söyləyə bilmişdir. Anladınmı? Keçmədimi daha filtrdən? “Nə olur ya?” Yəni bunu deyirəm: Qadının yalan söyləməklə bağlı qurğusu çox yüksək keyfiyyətdə olduğu üçün çox ustalıqla söylər. Zatən təsbit edə bilməzsən. Bizimkilər, kişininki çox uşaq kimi olduğu üçün yaxalanır. Onun üçün deyir ki: “Yalançısan sən.” Söyləyə bilmədim ki, dur. Zatən ondan bəlli oldu. Kişinin buradakı duruşunu daha açıq bilirəm. Bizdə elə bir mexanizm inkişaf etməyib. Oğlan uşağı daha sərbəst yetişdirilir. Hanı, daha yalana ehtiyacı yox olur. Bizim toplumda daha çox bilinir. Oğlan uşağının çılpaq şəkilləri çəkdirilir. Yəni, məhrəmi örtməməklə, qüsuru örtməməklə bağlı elə bir şüuraltı yaranır.

“Bu da bizim oğlumuz. Çırıl-çılpaq fotoqrafı. Vardır ha: “Bu da bizim oğlan, Mahmud. Buyurun.”

Qız uşağının varmı belə fotoşəkli? Nadir. Kişinin çox var amma. “Bu da bizim oğlumuz, buyurun.” Bəlli yaşa qədər evdə paltarsız gəzmələr… “Oğlum deyilmi, qopararam valla çükünü.” Hər şey sərbəst ona. Xalçaya işədi. “İşəsin, oğlum deyilmi?” “Amma İran xalçası.” “Olsun, qoy ….” Danışmağı öğrənir, söyüş öyrədirik: “Haydı, oğlum, dayıya oğraş de.” “Vazanı kim qırdı?” “Mən qırdım, atacan. Bir daha qırımmı, …. qoyum?” Ondan sonra, heç yalana ehtiyac yoxdur ki. Mənə necə olsa hər şey sərbəst.

Qız uşağı elə deyil. “Bax baxım, otağındadırmı?” “Bax baxım, hara getdi?” “Aman bayıramı çıxır? Verin dayıuşaqlarını yanına.” “İzləyək.” “Beləmi edir?” “Nə edirmiş?” İzləmə, izləmə, izləmə. Qız da hər an bunları duyur. Mexanizm çalışmağa başlayır. Bəhanə. Nə bilim, açıqlama. Çalışır beyin. “Haradaydın qızım?” “Burcu geldə dərs çalışırdım, atacan. Amma taytım onlarda qalmış.” Bu mexanizmi 3 yaşından bəri çalışdıranla 28 yaşına qədər heç o mexanizmə doxunmamış adam eyni olarmı? Yalan insanın ehtiyacı. Bəlli ki, söyləmək durumunda qalırsan. Amma kişinin yalanının açıqlığına qadınınkının qarışıqlıq, yəni yaradıcılığından danışıram.

İndi burada bir qialoq canlandırım. Bacılar deyəcək ki: “Bax, Məmməd, səndən danışır.” Kişiyə soruşdun deyək bir durumu. Suala sualla cavap verəcək. Çox açıq deyilmi bu?

“Bilməm nə otelinin girişində sarışın bir qadınla görmüşlər səni.” “Kim söylədi ya?” Bu nə deməkdir? Mən sıçdım, tükü hara basdırım demək. “Kim söylədi?” “Kim dedi axı?” “Qıvırma, varmı belə bir qadın?” “Kim söyləyir mənə de, kim söylədi bunu? Kim söylədi bunu?” “Qıvırma, varmı belə bir qadın?” “Kim söyləyir axı? Otur bir dəqiqə.” “Hansı oteldə mənə söylə? Hansı otel?” Bu da hamarlama bölümü artıq. Hansi otel? Kim söylədi? Diqqət et, ikisinin də sonunda sual işarəti var. Yazıq. Vaxt qazanmağın bu qədər ucuzu artıq. Kişinin çalışma stolunda don tut, de ki: “Bu kimin donu?” “Hansi don?” deyər. Üzünə elə bir ifadə taxılar ki, sanki donun icadından xəbəri yoxdur. “Hansı don axı? Bu bədənə geyilənmi?” Açıq. Qadın eyə deyil.

İndi, bu misal qadın üçün uyğun bir misal deyil, amma qarşılaşdırma olsun diyə anlatıram. Misal üşün, qadından soruşdun. “Bilməm nə otelində…” Bunu soruşa bilməzsən zatən də. Zarafat, uydururam bu an. “Bilməm nə otelinin girişində bir kişiylə görmüşlərmi görəsən?” dediyin anda bir anlatar ki, otelin quruluşundan etibarən. “Otelin iç memarı iştə bizim yoldaş.” Bir anlatar. Finalda deyərsən ki, “Mən bir turizm qatiliyəm. Allah mənim bəlamı versin.” Deyərsən ki… İkna olarsan. İçində bir qram şübhə qalmaz. “Mən nə heyvanam, bunu soruşuram.” Çünki Allah elə yaratmış, usta. Qadın, ikna etmək üçün yaradılmış. Kişi də ikna olmak üçün. “Nə? Eləmi?” Elə yaradılmış. İndi, yanındakı xanıma soruşursan ha “Necəyəm səncə?” deyə. Niyə soruşursan? Bir şey duyub ikna olmaq istəyirsən. “Neçəyəm?” Qadın da bunu bildiyi üçün cavabları həmişə eynidir. ” Necəyəm səncə?” “Çox gözəlsən.” Bu cavab heç quru olmaz. “Çox gözəlsən.” O anda kişi buna inanır. Gözəllik bu qədər görsənən bir şey deyil ki. Əlini vicdanına qoy. “Gözələmmi?” “Məncə eləsən. Bilmirəm.” Səncəmi? Səbəb? Məncə ki, bu bölgədən ayrılma deyə. Məncə gözəlsən. Hamıya açılma. Bu bölgədə gözəlsən. Yaxşı onda. Mən buradan ayrılmayım. Halbuki, gözəllik gerçəkdə belə bir şeymi? Deyil, təbii ki. Jude Law var. Mən varım, bax. Hansı? Yox, sən. S….. get. Buna kim inanır? Yox, ağabəy. Jude Law deyil, sən gözəlsən. Yeməzlər. Amma yeyilir. Çox gözəlsən. Məncə. Tamam o zaman. Evi sənin adına yazdırım. Bağ evimiz mənim adıma olsun. Niyə inanılır buna? Heç bilmirəm. Amma inanılır işdə. Yazıq.


Cem Yılmaz | Qadın ikna etmək üçün yaradılmış

9 AÇIQLAMA

  1. Ala, harda görsənib ki, kişi yalan danışsın?! Toppuş bacının canıyçun yalan danışan dörrük. Yalanı Hacıbala danışır, ona da polojnadı

BİR CAVAB YAZ

Buyurun, açıqlamanızı yazın!
Buyurun, adınızı bura yazın